Na het drinken krijgen baby’s vaak de hik. Het lijkt er op dat dit fenomeen een belangrijke invloed heeft op de ontwikkeling van de hersenen van de pasgeborene, met name bij het leren reguleren van de ademhaling.
Ouders proberen er alles aan om de hik te doen stoppen. Als je de zoekterm “hik baby’s” in Google invoert, krijg je bijna 700 duizend adviezen over wat je er aan moet doen. Veelal onnodig volgens een studie aan de University College London. De hik veroorzaakt namelijk een golf van hersensignalen, die de baby helpen zijn ademhaling te leren reguleren. De theorie van de wetenschappers wordt gestaafd door het feit dat de hik al na 9 weken in de baarmoeder begint. Daarmee is dit verschijnsel een van de vroegste activiteitenpatronen bij ongeborenen. Bovendien zijn vroeggeborenen met zo’n 15 minuten per dag bijzonder gevoelig voor de hik.
Samentrekken middenrifspier
De onderzoekers ontdekten dat de samentrekkingen van de middenrifspier, veroorzaakt door de hik, een uitgesproken reactie in de hersenschors veroorzaakten: twee sterke hersengolven gevolgd door een derde. Aangezien de derde hersenstroom vergelijkbaar is met die van een geluid, geloven de onderzoekers dat de hersenen van een pasgeborene in staat zouden kunnen zijn om het geluid van de hik te combineren met de spiersamentrekking van het middenrif. Volgens de onderzoekers is deze “postnatale verwerking van multisensorische inputs” belangrijk voor de ontwikkeling van hersenverbindingen.
Spastische reflex
Blijft de vraag waarom we ook later nog steeds de hik krijgen. Bijvoorbeeld in stressvolle situaties, tijdens het eten of bij het drinken van koolzuurhoudende dranken. Wetenschappers kunnen hier alleen maar veronderstellingen over maken. “Onze resultaten hebben de vraag doen rijzen of de hik bij volwassenen, die eigenlijk alleen maar vervelend zijn, inderdaad kan worden veroorzaakt door een spastische reflex die overblijft van de kindertijd, toen het een belangrijke functie had”, zegt de hoofdauteur van de studie, Kimberley Whitehead, een onderzoeker bij UCL Neurowetenschappen, Psychologie & Farmacologie.
Over het onderzoek
In hun studie registreerden de wetenschappers de hersenactiviteit van 13 pasgeborenen met de hik. Hersenactiviteit werd geregistreerd met behulp van EEG (elektro-encefalogram) elektroden op de hoofdhuid,. Bewegingssensoren op het lichaam van baby’s legden vast wanneer ze slikten. De te vroeg geboren baby’s waren allen tussen de 30e en 42e week van de zwangerschap ter wereld gekomen. Het kan zijn dat dit gebeuren een weerspiegeling is van wat er normaal gesproken in het laatste trimester van de zwangerschap gebeurt.
Het onderzoeksproject werd uitgevoerd op UCL Neurowetenschappen, Psychologie & Farmacologie en Elizabeth Garrett Anderson Moederschaps-afdeling op de University College London Hospitals NHS Foundation Trust (UCLH) en werd gefinancierd door de Medical Research Council met steun van het National Institute for Health Research UCLH Biomedical Research Centre. De resultaten zijn gepubliceerd in het vaktijdschrift Science Direct.
Bron: innovationorigins.com
