Een prentenboek over het verlies van een baby, voor ouders, grootouders en (toekomstige) broertjes en zusjes. Ontroerend en raak.

In dit boek zijn de ouders van een baby op komst de vertellers. Met weinig woorden wordt in prachtige poëtische taal een sfeer van blijde verwachting geschetst: “Je was nog maar zo klein als een kiezelsteen, maar wij waren zo blij als de zon en de maan samen.” In de daaropvolgende pagina’s wordt een toekomst gedroomd over babykleertjes, een knuffel, liedjes zingen, verhaaltjes vertellen en spannende avonturen.

“Maar op een dag gingen de zon en de maan uit. Alles was plots zwart-wit-grijs.”

Na deze gitzwarte bladzijde voel je in het vervolg van het verhaal de ontreddering en het immense verdriet. En daarna de worsteling om verder te gaan. En soms weer even te kunnen genieten ‘van een paardenbloem die in duizend stukjes rondvliegt’. Maar talrijk zijn de momenten waarop het kind weer in de gedachten komt. Soms op heel onverwachte momenten, “en vooral als plotseling iemand – een heel lief iemand- ons vasthoudt.”

“Je zal voor altijd bij ons horen.”