Met de beperkingen van onze jongste kwam er ook een batterij zorgprofessionals ons leven in marcheren. Allemaal toegewijde mensen die vanuit hun eigen professie samen met ons proberen de ontwikkelkansen van onze dochter te optimaliseren. In de loop der jaren heb ik zelf ook een hoop kennis opgedaan, dus over het algemeen loopt de samenwerking soepel. We begrijpen elkaar en dat schakelt snel. Maar soms vraag ik me wel eens af: wie coördineert al die zorg? Wie houdt het overzicht?
Het is een overbekende vraag in de (jeugd)zorg. Ik ken niet alle beleidsontwikkelingen, maar weet wel dat dit één van de vragen is die terug blijft komen: wie heeft het overzicht? Het antwoord wordt vaak gezocht in termen als één plan, regie, samenwerking, eigen kracht, doorzettingsmacht en integrale aanpak. Hier wil ik niks aan af doen, omdat die begrippen denk ik allemaal juist en nodig zijn. Ik heb lang genoeg in de publieke sector gewerkt om te weten dat een goede structuur met heldere processen en protocollen onontbeerlijk is om de complexe vraagstukken het hoofd te bieden. Maar ik heb als advocaat ook vaak genoeg meegemaakt dat je als burger of zorgverlener soms juist buiten het protocol om moet om echt resultaat te behalen. Het is dus niet zo makkelijk om het goed te organiseren.
En nu zit ik er als ouder ineens middenin. En dan merk je dat het de ouders zijn die als enige echt alle overleggen bijwonen, alle specialisten bij de voornaam kennen, de medicatielijst kunnen opdreunen of opzoeken en precies weten wanneer hun kind normaal reageert en wanneer zij gedrag vertoont wat niet klopt.
Het probleem is alleen dat ouders geen professionals zijn en over het algemeen overbelast: volgens een onderzoek van het Nederlands Jeugd Instituut uit 2014 is 60% van de ouders overwerkt of heeft een burn out. En daar ligt denk ik ook een sleutel voor een deel van de oplossing: versterk ouders in die spilfunctie, help ouders om het overzicht te behouden. Ga af en toe met ons zitten en neem eens even door waar we staan. Het maakt bijna niet uit welke zorgprofessional dat doet, maar help ons het overzicht te behouden en te zoeken naar oplossingen.
Oftewel, in de woorden die ik laatst bij een lezing gebruikte; zorg goed voor ons ouders, zodat wij goed voor onze kinderen kunnen zorgen.
Ik wens u allemaal een zorgzaam 2019!
© Leontien Sauerwein
