Prille ouders hebben nog weinig ervaring en worstelen soms met hun eigen psychische problemen. Tegelijkertijd oefenen ze wel op kwetsbaar materiaal, een pasgeborene. Augeo Magazine laat orthopedagoog Minke den Heijer en gedragswetenschapper Fabiënne Naber aan het woord over de kwetsbaarste periode van ouders en kind. Beiden eindigen het interview met een aantal leestips.
Minke den Heijer ziet in haar praktijk met name ouders die haperingen ervaren in de relatie met hun kind. Veel moeders willen het vanuit onzekerheid helemaal perfect doen. ‘Vooral moeders kunnen al bang zijn dat ze hun kind verpest hebben als ze een keer niet reageerden op een huiltje. Dat is natuurlijk niet zo. En perfect kan nu eenmaal niet. Je kunt je kind niet 100 procent begrijpen, dus het is en blijft een zoektocht. Ook zie ik dat er bij veel ouders herinneringen naar boven komen uit de eigen jeugd. Positieve herinneringen zijn dan steunend, maar vaak komen er ook onverwerkte zaken naar boven.’
Op haar beurt wijst Fabiënne Naber erop dat de kwetsbaarheid ‘m vooral zit in de breinontwikkeling die afhankelijk is van de sensitiviteit van de ouders. Hoe sensitiever er gereageerd wordt op de behoeften, hoe beter het kind zich ontwikkelt. Dat geldt onder andere voor omgaan met stress. ‘Hoe een kind reageert op stress is afhankelijk van hoe zijn ouders in de eerste anderhalf jaar omgingen met de signalen van het kind. Omdat een baby stress nog niet zelf kan reguleren, heeft hij daar iemand bij nodig zoals de ouders. Als die consequent liefdevol reageren, wordt de stress niet extra geactiveerd. Waardoor het feedbacksysteem dat het kind nodig heeft om later goed te functioneren, zich optimaal ontwikkelt.
