Er bestaat geen vast stramien voor het verlenen van hulp aan jonge kinderen en hun ouders. Het is telkens weer een combinatie van kennis en ervaring, waarbij onbewust ook de eigen kindertijd van hulpverleners een rol kan spelen. In de rubriek Tweeluik in ons VROEG-magazine, komt telkens een mix van deze aspecten aan bod. Dit gebeurt in een casus waarop Marilene de Zeeuw en Paulien Kuipers reflecteren. Hieronder vind je het Tweeluik uit de zomereditie.
Wil je geen enkel Tweeluik van deze twee deskundige professionals missen? Abonneer je dan op het VROEG-magazine. Een abonnement kost 28 euro per jaar.
Ha Paulien,
Regelmatig krijg ik de vraag van professionals over het gebruik van jouw verbindende manier van spreken met ouders. Ook worstelen ze regelmatig over het inzetten van préverbale traumabehandeling met behulp van EMDR. Bijvoorbeeld over de vraag wanneer het moment is aangebroken om te verwijzen naar een GZ-psycholoog met scholing op dit gebied. Mijn simpele antwoord is meestal: je kunt altijd verbindend spreken, zeker als je merkt dat je in je gesprek geen verlichting ziet ontstaan of in een setting werkt met beperkte gespreksmogelijkheden. Ik kom nu even toetsen of jij dit ook zo ziet. Ik zie EMDR als een zorgvuldige, maar uitgebreidere interventie waarvoor meerdere sessies nodig zijn. Jouw manier is sneller: je gaat aan de slag zodra je een barrière tegenkomt in het gesprek met een ouder. Daarnaast is verbindend spreken toepasbaar voor een grotere groep professionals die de waarde inzien van het opruimen van alle emoties die in het contact tussen een ouder en kind in de weg zitten. Benieuwd hoe jij dit ziet.
Marilene de Zeeuw: “Mijn simpele antwoord is meestal: je kunt altijd verbindend spreken, zeker als je merkt dat je in je gesprek geen verlichting ziet ontstaan”
Ha Marilene,
Inderdaad helpt verbindend spreken om de pijn die er tussen ouders en kind ligt te verlichten en de hechtingsband te verbeteren. Dit geeft vaak voldoende inzicht om elkaar weer echt te begrijpen. De liefde wordt erdoor aangeblazen. Maar soms is dit bij hardnekkige pijn of verdriet niet voldoende. EMDR kan in dat geval tijdens het verbindend spreken, door een gediplomeerd EMDR-therapeut, plaatsvinden. Deze wijze van werken hielp bijvoorbeeld Charlotte, die na de bevalling enorm ziek was geworden, heel goed. De hoge koorts en bloedingen maakten een spoedopname met een ambulance noodzakelijk. De baby bleef thuis bij haar vader. Charlotte was toen doodsbang. Ze had het gevoel te gaan sterven en haar baby in dit leven niet meer te zullen zien. Eenmaal weer thuis, raakte ze die angst niet meer kwijt en ze durfde niet alleen te zijn met haar kind. De baby echter vroeg met huilen, slecht slapen en jengelen de hele dag haar aandacht alsof zij zeggen wilde: “Ik zorg wel dat je bij mij aanwezig blijft mama.”
Paulien Kuipers: “Het spreken over datgene wat ouder en kind samen hebben meegemaakt, plus het uitvergroten van de pijn van hen beiden, verbeterde de band tussen moeder en kind”
Wil je geen enkel Tweeluik van deze twee deskundige professionals missen? Abonneer je dan op het VROEG-magazine. Een abonnement kost 28 euro per jaar.
