Mannenrol in opvoeding blinde vlek

Mannen zijn als het om opvoeden gaat de afgelopen decennia op een zijspoor beland. De vrouw bepaalt veelal wat goed is voor een kind. Volstrekt ten onrechte blijkt uit Vakblad Vroeg nr. 2-2015.

Uit meerdere bijdragen blijkt dat overheersing van een sekse bij de opvoeding van jonge kinderen nooit goed is. Hetzelfde geldt voor het werken met kwetsbare jonge kinderen. Louis Tavecchio, onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam, laat in heldere bewoordingen weten dat de betekenis van de vaderrol herwaardering verdient. “Van de pedagogische capaciteiten van mannen wordt veel te weinig gebruik gemaakt”, schrijft hij. Om daar aan toe te voegen: “Jammer, want vaders voegen kwaliteiten toe die van wezenlijk belang zijn voor een gezonde ontwikkeling van kinderen.”

In een interview laat biopsycholoog Martine Delfos weten dat alleen diversiteit in de opvoeding voor een complete ontwikkeling van kinderen zorgt. “Dit betekent dat de vaderrol net zo belangrijk is als die van de moeder.” Delfos betreurt het dat de rol van mannen de laatste decennia meer en meer op een zijspoor beland, ook in de zorgsector. “De gevolgen daarvan zijn onder meer zichtbaar in de enorme toename van de foutdiagnoses van onder andere autisme en ADHD de laatste jaren.”

Auteur Irene Zwaan vindt in een ander artikel dat, gezien het belang van de vaderrol, ook weerzin bij moeder of huiselijk geweld geen reden is om een vader buiten de deur te houden. Toch gebeurt dit in de hulpverlening aan jonge moeders regelmatig. Gedragsdeskundige Lauk Woltring benadert het thema vanuit een andere invalshoek. Hij geeft aan dat het zaak is om al zo vroeg mogelijk te leren omgaan met sekseverschillen bij jonge kinderen. Die nemen namelijk vanaf de geboorte snel toe, terwijl de directe omgeving juist in de eerste jaren van een kind veel invloed heeft op de eigenschappen en talenten die al dan niet tot ontwikkeling komen.