Zelfdoding blijkt in ons land een belangrijke doodsoorzaak van jonge moeders, zo blijkt uit nieuw onderzoek naar zelfdoding onder moeders in Nederland in de periode 2006 tot 2020. Er is nog nauwelijks kennis beschikbaar hoe dit is te voorkomen. Daarnaast hebben veel gezondheidszorgmedewerkers beperkte kennis en vaardigheden om suïcidaal gedrag te herkennen en bespreekbaar te maken.
“Dit onderzoek draagt bij aan het in kaart brengen van het probleem en genereert aandacht voor het probleem”, aldus Kinke Lommerse, psychiater in het Haaglanden Medisch Centrum en werkzaam voor de Landelijke Agenda Suïcidepreventie. “Het biedt mogelijkheden voor verder onderzoek naar beter begrip.”
Bevindingen
Het onderzoek is verricht door 113 Zelfmoordpreventie en de Auditcommissie Maternale Sterfte en Morbiditeit van de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG). Opvallend resultaat is dat, hoewel de totale moedersterfte tot één jaar na de bevalling is afgenomen in Nederland, dit niet geldt voor het aantal zelfdodingen. Hierdoor is zelfdoding nu de belangrijkste oorzaak van moedersterfte tot één jaar na de bevalling. Per jaar overlijden gemiddeld 4 tot 5 jonge moeders door zelfdoding. Gelukkig zijn deze aantallen klein, maar de gevolgen daarentegen ongelooflijk ingrijpend. Verder blijkt het risico op zelfdoding groter onder vrouwen met een eerste kind en vrouwen met een lage opleiding.
Psychische problemen na de bevalling
Psychische problemen komen veel voor bij vrouwen tijdens de zwangerschap of in de maanden daarna. Soms lijden de problemen tot gedachten aan zelfdoding of in zeldzame gevallen ook tot een poging daartoe. Het onderzoek laat zien dat het belangrijk is dat er meer aandacht komt voor psychische en sociale problemen in de periode van zwangerschap of net na de bevalling. Hetzelfde geldt voor de samenwerken met collega’s in de Geestelijke Gezondheidszorg voor de tijd die daarna komt.
Aanbevelingen
De onderzoekers doen een aantal aanbevelingen. Allereerst zal er een plan gemaakt moeten worden hoe in Nederland de gegevens van deze suïcides beter verzameld en geanalyseerd kunnen worden. Ten tweede is nodig dat we de problemen die er spelen bij en rondom deze vrouwen beter kunnen begrijpen. Hiervoor gaan de onderzoekers een vervolgonderzoek starten met behulp van de psychosociale autopsie. Dit is een onderzoeksmethode waarbij nabestaanden en zorgverleners worden geïnterviewd, om te leren van hun verhaal.
An International Journal of Obstetrics & Gynaecology.
Bron: 113.nl
