Vorig jaar publiceerde de WHO richtlijnen voor alle te vroeg en te licht geboren baby’s. In het oog springt het omarmen van kangoeroezorg als nieuwe standaard: direct na de geboorte continu buidelen via huid-ophuidcontact met een minimum van 8 uur per dag, maar bij voorkeur 24/7. Daar staat tegenover dat hier in de meeste ziekenhuizen nog geen sprake van is. Hoog tijd dus om kangoeroezorg als ‘best practice’ te omarmen.
Anne-Marie Enneking-Louwerse en Sanne Lacor
Kangoeroezorg houdt in dat de baby huid-op-huid contact maakt met de ouder. Enkel gekleed in een luier wordt de baby op de blote huid van een ouder of verzorger geplaatst. Idealiter bij de moeder, maar ook vaders, broertjes en zusjes, pleegmoeders, grootouders, adoptieouders en zelfs professionals kunnen buidelen.
Routinezorg
‘Ik heb niets uitgevonden maar eenvoudigweg de lessen van de natuur aangepast aan het gedrag van de mens, waarbij ik de couveuse vervangen heb door de moeder zelf.’ Dat waren de woorden van Dr. Edgar Allen Rey, de kinderarts uit Colombia die Kangoeroemoederzorg ontwikkelde. Vorig jaar, 45 jaar later, werd het globalpaper ‘Kangoeroe-moederzorg: een transformatieve innovatie in de gezondheidszorg’ van de WHO gepresenteerd.
De nieuwe richtlijnen spreken duidelijke taal – maak er routinezorg van – maar tegelijkertijd is er op dit gebied nog een wereld te winnen. Dat implementatie van kangoeroezorg óók in ons land mogelijk is, laten de ziekenhuizen zien die deze praktijk succesvol hebben geïmplementeerd. Maar de implementatie van kangoeroezorg verloopt traag. Het vraagt allereerst om bewustwording van de impact en het belang van huid-op-huidcontact.
Verder lezen
Dit zijn de beginalinea’s van het artikel dat Anne-Marie Enneking-Louwerse en Sanne Lacor hebben gepubliceerd in de zomereditie van ons VROEG-magazine. Klik hier om (gratis) het gehele artikel te lezen. Over de zomereditie staat eveneens informatie op onze website, klik hier.
